اورونوف نیم فصل از پرسپولیس جدا می شود؟
هافبک تهاجمی ملی پوش ازبکستانی تیم پرسپولیس همچنان از یک تیم قطری پیشنهاد دارد و ظاهرا می خواهد از این تیم جدا شود.
تقویت سطح بازدارندگی ایران به سبب وجود دانش هسته ای و امکان عبور ایران از چالش های انرژی در دهه های آینده سبب شده غرب فناوری هسته ای ایران را نه یک فناوری محض که ابزار قدرت و ارتقای امنیت ملی ایران تحلیل کند و منازعه هسته ای را فرسایشی کرده است.
از نمونه این رویکردهای سیاسی و فضاسازی های مضحک، تکرار ادعاهای آژانس درباره فعالیت هسته ای در مکان ادعایی لویزان -شیان است که در همان سال ۲� � 4 پرونده آن بسته شده و جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده بود هیچ سایت یا فعالیت هسته ای در این منطقه نداشته و ندارد. تکرار برخی ادعاها درباره پرونده موسوم به PMD (ابعاد نظامی احتمالی[ادعایی]) که سال ۲� ۱5 جهت اجرای توافق برجام بسته شده و بی اعتباری آن به اثبات رسیده بود، توسل آژانس به تصاویر فاقد کیفیت و مبهم به عنوان سند فعالیت مشکوک و اعلام نشده در حوزه هسته ای از سوی ایران، بهانه جویی و طرح ادعاهای عجیب نظیر مشکوک بودن فعالیت های حمل ونقل معمول در کشور و ارتباط دادن آن به فعالیت های هسته ای در مکان های ادعایی که ایران فعالیتی در آن نداشته است و مواردی از این دست نشان می دهد نگاه غرب و آژانس به برنامه هسته ای ایران، نه نگاه فنی و بر اساس حقوق حاکمیت و مردم ایران، بلکه نگاهی ابزاری برای اعمال فشار بر ایران و فضاسازی امنیتی علیه ایران در سطح بین الملل و بهانه جویی برای اعمال فشار و تحریم است.
از منظر دیگر وجود فناوری هسته ای بومی با امکان استفاده از آن به سبب وجود منابع اولیه خدادادی، بدون اتکا به غرب در کنار مانور قدرت جمهوری اسلامی در سطح منطقه و جهان و بر هم زدن معادلات ظالمانه غربی ها برای سلطه بر جهان، سبب شده است غرب رشد این فناوری و کاربست صنعتی آن در ایران را برای خود خطری جدی ببیند. بر همین اساس نقطه کانونی منازعه طولانی و فرسایشی پرونده ساختگی هسته ای ایران همین مساله است و مادامی که تغییری در آن حاصل نشود، هر میزان از همکاری و هر شکلی از تعامل از سوی جمهوری اسلامی سبب گشوده شدن این گره نخواهد شد و ایران همواره در جایگاه متهم قرار خواهد داشت. شاهد این مساله نیز تکرار ادعاهای مضحک آژانس درباره موضوعاتی است که پیش تر ـ سال ها قبل ـ بسته شده بود.
پاسخ ایران به قطعنامهتقویت سطح بازدارندگی ایران به سبب وجود دانش هسته ای و امکان عبور ایران از چالش های انرژی در دهه های آینده سبب شده غرب فناوری هسته ای ایران را نه یک فناوری محض که ابزار قدرت و ارتقای امنیت ملی ایران تحلیل کند و بر این اساس منازعه هسته ای را در قریب ربع قرن اخیر فرسایشی کرده است. قطعنامه تازه آژانس را نیز باید با دید کوتاه مدت و بلندمدت ارزیابی کرد. در کوتاه مدت، غربی ها درصدد ممانعت از عادی شدن پرونده ساختگی هسته ای ایران در اکتبر 2025 و بند غروب 10 ساله برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ هستند و در بلندمدت نیز حفظ فشار و فضای امنیتی و بهانه های تحریم و فشار اقتصادی علیه ایران جهت مهار جمهوری اسلامی را در برنامه دارند. برنامه هسته ای، ظرفیت طولانی مدت و گسترده تری برای فشار بر ایران، به نسبت دیگر مسائل - همچون حقوق بشر و... - دارد و غرب به سادگی دست از این بستر بر نخواهد داشت.
مساله مهم در داخل اما اجماع برای افزایش سطح پاسخ و بر هم زدن بستر این فشار از طریق کارت هایی چون تغییر دکترین هسته ای کشور، خروج از «ان پی تی» و نظایر آن است که در دستور کار قرار دادن آن پیش از ضربه سنگین و احتمالی غرب مهم است. اکنون دیگر عیان شده غرب هیچ گاه تن به عادی شدن پرونده هسته ای ساختگی و بحران سازی امنیتی و فشار اقتصادی از بستر برنامه هسته ای ایران نخواهد داد، بر همین اساس بر هم زدن این روند تکراری 2 دهه ای و به دست گرفتن ابتکار عمل ضروری تر از پیگیری اعتمادسازی های بی حاصل است.
منبع: وطن امروز
انتهای پیام/
{{name}}
{{content}}